Rtęć, w szczególności jej toksyczna forma (metylortęć), może powodować problemy zdrowotne, szczególnie u kobiet w ciąży oraz małych dzieci. Regularne spożycie ryb o wysokiej zawartości rtęci może prowadzić do uszkodzenia układu nerwowego, nerek i układu odpornościowego.

Wskazówki dotyczące spożycia ryb:

  • Zaleca się ograniczenie spożycia dużych ryb drapieżnych (np. tuńczyka, miecznika) w diecie dzieci, kobiet w ciąży i karmiących.
  • Ryby takie jak łosoś, dorsz, śledź, pstrąg, czy sardynki są bezpieczniejsze, gdyż zwykle mają niższy poziom rtęci.

Maksymalne poziomy rtęci w rybach w UE:

Wartości są wyrażane jako maksymalne stężenia rtęci w mokrej masie (mg/kg):

  • Dla większości ryb: do 0,5 mg/kg
  • Dla dużych drapieżnych ryb: do 1,0 mg/kg

Ryby drapieżne z wyższymi normami (do 1,0 mg/kg):

  • Tuńczyk, miecznik, rekin, marlin, głowomłot (ryby te mają tendencję do akumulacji większej ilości rtęci).

W Polsce oprócz Urzędów Państwowych badania zawartości rtęci w rybach często wykonywanie przez akredytowane laboratoria komercyjne, które specjalizują się w analizach chemicznych żywności i środowiska i posiadają akredytacje do badania zawartości rtęci w rybach. 

Przykłady raportów z takich badań:

Jak widać z raportów w śledziu bałtyckim wykryto zawartość rtęci na poziomie 0,018-0,019 mg/kg, co jest znacznie niżej dopuszczalnej normy 0,5 mg/kg.

Więcej raportów dotyczących aktualnych wyników badań na histaminę oraz metale ciężkie naszego surowca dostępne są bezpośrednio na stronie Organizacji Producentów Ryb "Bałtyk" sp. z o.o.